Wieloryby i ich krewni Wiki
Advertisement
Orca by AgnessAngel from RealWhales
Model graficzny z aplikacji Real Whales
Rząd walenie
Podrząd zębowce
Rodzina delfinowate
Rodzaj Orcinus
Gatunek orka
Galeria Zdjęcia, rysunki i inne ciekawostki

Orka, miecznik (Orcinus orca) – największy przedstawiciel delfinowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Orcinus.

Wygląd[]

Wyróżnia się czarnym ubarwieniem z białymi plamami, zwykle nad oczami, na brzuchu i po bokach ciała. Młode rodzą się z żółtawym odcieniem, zamiast bieli. Długość ciała wynosi do 9,6 m, a waga do 8 t. Duże płetwy piersiowe. Trójkątna płetwa grzbietowa może mieć 1,2 m wysokości. U orek przebywających w niewoli (a czasem także u orek występujących na wolności) płetwa ta może opadać na lewą lub prawą stronę. Sprawia to ból fizyczny oraz psychiczny zwierzęciu. Jak udało się ustalić, dzieje się to u orek, które nie wykonują sezonowych migracji.

Orki

Anatomia[]

Orki charakteryzują się wielką paszczą z ogromnymi zębami. Melon słabo rozwinięty. Tylko w płetwach piersiowych są kości. Ogon jest bardzo silny.

Odżywianie[]

W zależności od podgatunku orki żywią się rybami, delfinami, fokami, rekinami czy żółwiami morskimi. Mają skłonności do bawienia się swoją zdobyczą przed zjedzeniem, tak jak kot myszą. Co ciekawe, walenie te, jako jedyne wieloryby potrafią wyjść na brzeg, schwytać ofiarę (np. fokę) i wrócić do wody bez pomocy człowieka i bez uszczerbku na zdrowiu!

Rozmnażanie[]

Ciąża trwa ok. 17-18 miesięcy. Tuż po urodzeniu, cielę ma ok. 2 m długości i waży ok. 150-200 kg. Matka karmi go swym mlekiem przez ok. 2 miesiące. Młode pozostaje w stadzie znacznie dłużej i uczy się wszystkich potrzebnych do przeżycia umiejętności.

Mloda orka

Matka z młodym

Zachowanie[]

Orki są uważane za najbardziej społeczne walenie. Żyją w stadach składających się z 5-40 osobników prowadzonych przez najbardziej doświadczoną samicę. Pojedyncze osobniki mogą się odłączać lub przyłączać do stada.

Dzięki doskonałemu systemowi komunikacji orki doskonale polują. Te, których ofiarami padają ryby, głośno się komunikują. Natomiast te, które polują na delfiny czy foki są cichsze, by ofiary, które dobrze słyszą pod wodą, nie usłyszały ich i nie zdążyły uciec stadu.

Wielorybnictwo[]

Aktualnie nie ma potrzeby polowania na orki dzikie, ponieważ do tego celu przeznaczane są głównie orki żyjące w niewoli.

Ciekawostki[]

Podgatunki[]

Orki dzielą się na trzy rodzaje, uznawane za trzy podgatunki, lub nawet osobne gatunki.

  • Orki osiadłe żywią się prawie wyłącznie rybami i żyją w złożonych stadach rodzinnych, często z dominującą samicą płynącą na czele jej ciągle uzależnionych oraz już dorosłych młodych. Zarówno młode samce, jak i samice mogą pozostawać z grupą na całe życie, opuszczając je jedynie na krótkie okresy godów. Zawołania orek osiadłych są skomplikowanymi "dialektami", wyraźnie się różniącymi w zależności od stada.
  • Orki wędrowne żywią się z kolei prawie wyłącznie ssakami morskimi. Na ogół przemieszczają się w mniejszych grupach (2-6 osobników), które przeszukują wybrzeże wzdłuż i wszerz, nie zawsze tworząc stada rodzinne, przy czym pojedyncze osobniki mogą stada opuszczać i się przyłączać. Ich zdolności wokalne są mniej rozwinięte niż u ich osiadłych kuzynów, co tłumaczy się tym, że stanowiące ich pożywienie ssaki morskie mają pod wodą bardzo dobry słuch, toteż orki wolą polować w ciszy.
  • Niewiele wiadomo na temat ostatniej grupy – orek oceanicznych. Sądzi się, że zwierzęta te przemierzają otwarte oceany i żywią się rybami, rekinami i żółwiami morskimi.

Zasięg występowania[]

Zasieg wystepowania orki

Orka występuje we wszystkich oceanach i większych morzach. Woli wody zimne, ale spotykana jest także w ciepłych. Widywana w Morzu Śródziemnym i Morzu Północnym.

Galeria[]

Dwie orki zabawa
Aby zobaczyć całą galerię, kliknij tutaj.

Advertisement